با فریب زدن، نویسنده جشن Chimamanda Ngozi Adichie یک لحظه ماندگار در تاریخ مدرن آفریقا را روشن می کند: Biafras مبارزه برای ایجاد یک جمهوری مستقل در جنوب شرقی نیجریه در اواخر 1960s. ما این دهه پرجمعیت را در کنار پنج شخصیت فراموش نشدنی تجربه می کنیم: اوگوو، خانه دار سیزده ساله که برای ادنیببورو کار می کند، یک استاد دانشگاه پر از غرور انقلابی؛ اولانا، معشوقه زیبای استاد است که زندگی خود را در لاگوس برای یک شهر گرد و غبار و جذابیت عاشق خود رها کرده است؛ و ریچارد، انگلیسی انگلیسی خجالتی که با خواهر دوقلو خواهر زاده اولانا، کینن، آشنا شد. نیمی از خورشید زرد یک رمان فوق العاده تحریک کننده وعده، امید و ناامیدی جنگ بیفان است.
خرید کتاب نیمه ی یک خورشید طلایی
جستجوی کتاب نیمه ی یک خورشید طلایی در گودریدز
معرفی کتاب نیمه ی یک خورشید طلایی از نگاه کاربران
نیمی از خورشید زرد توسط Chimamanda Ngozi Adichie (نویسنده مورد علاقه من در حال حاضر) یک کار قدرتمند از شخصیت ها و روابط زندگی در طول جنگ داخلی بین سالهای 1967-1970 و حل و فصل نهایی دولت Biafra است. من شرمنده ام که اگر چه من به اندازه کافی سالم بودم که از بیفرا آگاه بودم، همه چیز را که واقعا درک می کردم تصاویری از کودکان گرسنه بودم. من هیچ درک از فرهنگ Igbo یا هر فرهنگ دیگر که در مرزهای مصنوعی کشیده شده (توسط انگلستان کشیده شد) کشورهایی که نیجریه نامیده می شدند نبود. من تا حدودی از مسئولیت تراژدی آگاه بودم که بخشی از امپریالیسم بریتانیا است، اما ایده کمی درباره میزان این گناه. دانش من عمدتا به ضربات صدا محدود بود، همدردی جهانی با قربانیان بدون هیچ گونه ایده ای از این که آنها به عنوان افراد هستند. نیمه ی یک زرد خال خال و فاجعه را مشخص کرد. اولانا و خواهر او، دوقلوها، اما تقریبا مخالف یکدیگر، خانواده فورا بورژوایی، اولانا و عاشق او، شورش و استاد فکری، رابطه خواهرش Kainenes با یک روزنامه نگار سفید که متعهد به ماندن با او و بسیاری از روابط دیگر است که این کتاب را با حساسیت و مبارزه برای حفظ یکپارچگی شخصی در مواجهه با قیام های غیر انسانی که به قحطی و گرسنگی می رسد، پر کنید. پیروزی ادیچی این است که او در هنگام مقابله با مبارزه سیاسی عظیم که زندگی آنها را تشکیل می دهد، آنها را از دست نمی دهد. ما به عنوان دانش آموزان طبقه متوسط نگاه می کنیم، که منجر به رشد فرهنگی و فکری در خانه ها می شود، از کار بی رحم و بی رحمانه وحشتی که آنها شاهد آن هستند و از دست دادن بی رحمانه خانواده، مدارس، کار و قحطی است. آنها صرفا قربانی نیستند؛ آنها مردم هستند، همانطور که بقیه ما زندگی خود را شبیه بسیاری از ما، قطعا من خود را، تا زمانی که نیروهای فراتر از کنترل زندگی خود را از هر جنبه ای است که به آنها معنی داد. در این خلاء، تلاش برای بقا، آنها برای حفظ بشریت و روابط خود تلاش می کنند. عشق، هر چند تنش، ادامه دارد کتاب آدیدیوس من را تکان داد اما من نمیتوانستم پشت این افراد را که بر سرشان آمده بود، پشت سر گذاشتم. این کتاب را برای همه توصیه می کنم - عشق، عاشقانه، طنز، درد و زمینه ای است که همه باید بدانند.
مشاهده لینک اصلی
اساسا این رمان روایت کلاسیک تاریخی درگیری های سیاسی است با همه ی احساسات که در معرض شرایط انسانی قرار می گیرند، از جنگ تا عشق و نفرت به خیانت، ظلم و ستم و فراموشی. پیشینه جنگ داخلی است که در اواخر دهه 1960 در نیجریه اتفاق افتاد و به یادآوری یگابس پر جنب و جوش با نیجریه و خشونت های وحشتناک بعدی که به دنبال آن بود: مداخله نظامی در سیاست های قبیله ای / نژادی که منجر به پاکسازی قومی، کشتار دهها سال هزاران نفر از Igbos و گرسنگی جمعی. برای هر کسی که در آن دوران زندگی می کرد، عکس های دلهره آور بیفارنس و آلت تناسلی آنها برای زندگی به یاد می آید. Nalf of Sun Sun @ به علامت پرچم ملی Biafra اشاره می کند. با استفاده از این درگیری وحشتناک به عنوان یک بوم، ابوغای Adichie بی وقفه داستان را در اطراف شش شخصیت مرکزی نوشته است: 13 ساله Houseboy Ugwu، استاد پروفسور Ugwus Odenigbo، Odenigbos معشوقه زیبا و ممتاز Olanna، Plain Olannas، خواهر دوقلوهای کسب و کار Kainene، و در نهایت، Kainenes paramour، خارجی (انگلیسی) نویسنده ریچارد. هر شخصیت او نمادین، نماینده و در زندگی روزمره در نیجریه دیده می شود: خانه داران بلند پروازانه و هوشمند، با احساس مسئولیت در برابر اتهاماتشان، روشنفکران مختلف، خواهران دوقلو، روابطشان با یکدیگر و والدین آنها در طول سال جنگ داخلی، عموم مردم عمدتا از ترس از تجاوز به عنف، افراد عادی که رهبران نظامی و یا اداری شدند، و حتی خارجی ها، که احساس وابستگی به سرنوشت Biafrans را داشتند. شايد مهمترين مفهوم در ريش آديچي ها تعلق باشد. از طریق کاراکترهای بسیاری از جمله Ugwu، Olanna، Richard و مردم Igbo به طور کلی بررسی شده است. موضوع امروز محبوب و به موقع، به عنوان کسی که متعلق به آن است و چه کسی نمی کند، درگیر جنگ های مهاجرت در سراسر جهان است. خوشحالم که این را خوانده ام 4.5 ستاره
مشاهده لینک اصلی
فریم از فیلم â € œMeio سل Amareloâ € عنوان این کتاب â € œMeio سل Amareloâ € (2006)، دومین رمان از نویسنده نیجریه چیماماندا نگوزی آدیچی (n است. 1977)، می آید از پرچم بیافران، رسما به جمهوری از بیافرا، یک کشور جدایی طلب کوچک در جنوب غربی نیجریه که مدت زمان کوتاهی داشت. پس از آزادسازی پادشاهی بریتانیا در سال 1960، پس از دو کودتای نظامی در سال 1966 و درگیری های قومی گوناگون؛ دولت فدرال و ارتش یک œigbosâ € €، گروه قومی غالب در شرق £ ریگال، شرکت در یک جنگ خونین داخلی، با £ declaraçà independência و £ constituiçà را از جمهوری بیافرا در سال 1967 ، که به شکست خود در سال 1970 منجر شد. یک جنگ جدایی ناپذیر با اختلافات قومی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی (بین مسلمانان و مسیحیان) تحت سلطه قرار گرفت. پرتغال یکی از معدود کشورهای اروپایی بود که رسما دولت جدید را به رسمیت شناخت و از حمایت و کمک های بشردوستانه و تدارکاتی حمایت کرد. â € œVermelho خون برادر £ ذبح در شمال بود، سیاه عزاداری برای آنها بود، سبز رفاه این که بیافرا که یک روز، و برای último، خورشید زرد متوسط به نمایندگی از آینده glorioso.â € (بیل بود . 351 گرم) à ‰ نشانه در این زمینه است که چیماماندا نگوزی آدیچی، توسعه روایت â € نیمه یکشنبه Amareloâ €، فریم آن را در یک درگیری مسلحانه با تاثیر مخربی بر غیرنظامیان populaçÃμes؛ مردان، زنان و کودکان، بسیار فقیر و ضعیف، با تصاویر ترسناک گرسنگی و رنج بیماری. قهرمانانMeio خورشید زرد @ SA £ درجه: دو خواهر £ GA © ها اندازه گی، Olanna و Kainene، در phasic questÃμes و یک € € œmuitoâ مختلف در نگرش و رفتار، اعضای ایگبو نخبگان، یک آموزش œsegundoâ € مختلف € غربی princÃpios، آنها تا پایان گرفتن با دو مرد کاملا متفاوت است، به ترتیب درگیر، Odenigbo، â € £ œpatrà OA €، â œsenhorâ € €، استاد matemática دانشگاه Nsukka، یک آفریقاشناس فکری، یک € € œrevolucionárioâ و ریچارد چرچیل، یک روزنامه نگار â € و Ugwu جوان، بنده Odenigbo و Olanna \"نویسنده، انگلیسی، acetamido و دست و پا چلفتی، اما آن را به تدریج علت استقلال بیافرا â € خواهد فرض\" یک پسر که از دهکده روستایی فقیر می آید، هوشمند، مشتاق به یادگیری است، هم در خدمات داخلی و هم در آموزش و پرورش، اما همیشه همواره ارتباط خانوادگی را حفظ می کند، از طریق علاقه های عشق و اشتیاق ، یک شخصیت واقعا فراموش نشدنی. ساختار چیماماندا نگوزی آدیچی رمان در چهار قسمت، دو تا از â € œInÃcio سال های 60A € و دو در â € œFinais سال های 60A €، یک lÃmpida، نثر عاطفی، گروه بندی قطعات روایت بازیگران مختلف، متناوب بین Ugwu ، Olanna و ریچارد، شخصیت تحت سلطه تقاطع عاطفی که در آن وفاداری، وفاداری و خیانت £ تا پایان توفنده، اما در آن عشق معلوم می شود همیشه حاضر، صرف نظر از احساسات گاهی اوقات ambÃguos و contraditórios، بر درد و نهایی rancor.No چیماماندا نگوزی آدیچی درNota نویسنده @ نشان می دهد که کتابThis بر جنگ بین از Niga © مبتنی خندید و بیافرا، که در سال 1967 صورت گرفت - 1970. در حالی که برخی از شخصیت ها در افراد واقعی است، پرتره خود SA £ fictÃcios و بسیاری از حوادث که شامل. @ (Pág. 537) در ظهر یکشنبه € € Amareloâ está یک قدم در زیر â € فراموش نشدنی ترش رنگ oâ € |
مشاهده لینک اصلی
من خیلی ادبیات آفریقایی را خواندم، اما شاید اگر Id به Chimamanda Ngozi Adichie زودتر معرفی شود، ممکن است این مورد نباشد. در دهه 1960، نیجریه، تنش های قومی و تأثیرات استعماری منجر به دو کودتای بزرگ شد، جدایی بیفرا و جنگ داخلی بعدی . در طول این دوره از زندگی دو خواهر دوقلو Igbo، Olanna و Kainene، شرکای او Odenigbo و Richard و Houseboy Odenigbos Ugwu پیروی می کنیم. شخصیت های مورد علاقه من Ugwu و Olanna بود، که قلب و روح این داستان بود. ریچارد، یک روزنامه نگار بریتانیایی، ضعیف بود - کمی ترسناک - اما کاملا ضروری است تا دیدگاه های استعماری و گسترده تر غرب را به ارمغان بیاورد. Odenigbo و Kainene تنش مفرط در سراسر. هر کس آن را به پایان می رساند، زمانی که Biafra با نیجریه مجددا درگیر شد، اما همه آنها اساسا تغییر کرده اند. اولانا به آرامی یک بالش را زیر سرش گذاشت و فکر کرد چگونه یک عمل واحد می تواند در طول زمان و فضای بازتعریف شود و لکه هایی را که هرگز شسته نمی شود، ترک کنند. او درباره اینکه چگونه زندگی طولانی مدت بود، در مورد انتخاب بدبختی فکر نکرد. آدیدی یک تصویر واضح از نیجریه را برای من نقاشی کرده است و این یک افسانه است. در صفحه اول او قبلا من را متقاعد کرده بود که این کشور مدرن و مترقی است که در این قسمت قرار دارد. اوگوو برای اولین بار در خانه Odenigbos در Nsukka می آید: او هرگز مانند خیابان هایی که پس از گذراندن دانشگاه دروازه ها، خیابان ها چنان صاف و صاف است که او را می سوزاند تا چشمان خود را بر روی آنها قرار دهد. و پس از پایان جنگ، این مانند یک مکان کاملا متفاوت بود: خرگوش های شیری آویزان در اتاق نشیمن. او نگاه کرد و شاهد یک عنکبوت بزرگ سیاه و سفید در اینترنت خود به آرامی در حال حرکت بود، به طوری که از حضور آنها بی خبر بود و هنوز امن است که این خانه آن است. مبل و پرده و فرش و قفسه ها رفته بود. لوورها نیز از بین رفته اند و پنجره ها حفره های خم شده اند و باد های هادات خشک در گرد و غبار فراوانی فرو رفته اند که دیوارها حتی قهوه ای شده اند. به نظر می رسد که این داستان، خشونت، و گاهی اوقات کاملا گرافیکی بود. اما من فکر کردم که با صحنه های روزانه و مناقصه های داخلی به خوبی متعادل شده است. توصیه شده برای خوانندگان با علاقه به آفریقا، و یا حتی فقط علاقه به مردم است.
مشاهده لینک اصلی
من به عادت بد می رسم با پایان دادن به کتاب ها، اما من این کتاب را واقعا چالش برانگیز یافتم و آن را به اندازه کافی برای من به عنوان یک چالش لذت بخش نداشتم؛ این فقط کاری بود من با سیاست های آفریقایی آشنا نیستم، و من فکر نمی کنم Adichie واقعا در هنگام نوشتن نیمی از خورشید زرد واقعا این نوع مخاطب را در نظر داشت - شاید شاید اگر شخصیت های خود را در یک سطح شخصی تر درگیر کرده یا روایت را پیدا کنم جالب تر، پس این فرصت خوبی بود برای من در مورد فرهنگ دیگری که من با دونده کایت انجام دادم یاد بگیرم. اما تمام احساسات من از طریق سیاست خارجی، فرهنگ و تاریخ منحرف شد. من مطمئن هستم که برخی از توضیحات وجود دارد در جایی وجود دارد، مسلما من بیشتر در مورد جنگ داخلی مکزیکی نیجریه بیشتر از من قبل از شروع من می دانم، اما آن را به اندازه کافی کافی و یا صریح به اندازه کافی برای من واقعا با آنچه که من به عنوان یک بیگانه کامل به کتاب ها، تم ها. من، با این حال، به شدت تحسین ادیسه پروسه. توصیف های آن با برخی از استعاره های واقعا خیره کننده واضح و اصلی بود. من توسط تصاویر خود را با صفحه اول جذب کردم، هر چند بعدا من فکر می کنم این سبک شاعرانه نوشتن به یک سقوط تبدیل شد. به عنوان مثال، توضیحات بی وقفه از رویدادهای گرافیکی، خشونت آمیز یا مزاحم در نهایت به یک روال معمول تبدیل شد. من انتظار داشتم چیزهای بدی اتفاق بیافتد و من انتظار داشتم چیزهای بد را در جزئیات توضیح داده شود. هر دوی این انتظارات به زودی به من عادت یا فکری ناخوشایند منتهی شد و علاقهم را از دست دادم. یکی دیگر از شایستگیهای ستایش او، توانایی او در ایجاد شخصیتهای بسیار انسانی بود. با وجودی که من فقط خودم را متوجه شدم که وابستگی به ریچارد را شکل می دهم (شاید به این دلیل که او احساس تقریبا به همان اندازه از یک بیگانه بود!) هیچ انکار نمی کرد؛ او واقعا شخصیت های اصلی او را توسعه داد، با این حال دوباره (حداقل به جایی که من به آن رسیدم) به نظر من دیگر منفی نبود، زیرا هرگز به نظر نمی رسید که به طور مستقیم به هر یک از آنها اتفاق بیفتد - آنها تنها شاهد آن بودند، یا کسی که آنها را خوب می شناخت یا دوست داشت، به آنها چیزی هولناک می داد که به نظر می رسید کمی آرمانی باشد، با توجه به خونریزی در در آستانه پیاده روی. نیم ساعت طول کشید، فکر کردم می توانستم تمام شده و از آن لذت ببرم - همانطور که بود، داستان فقط به نظر می رسید کشید و کشید، و تغییرات قطعات غیرخطی بین اوایل و اواخر دهه 60 به من کمک کرد تا نیجریه / بیفراس را دنبال کنم تاریخ و یا ادیسه روایت پیچیده.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب نیمه ی یک خورشید طلایی
خرید کتاب نیمه ی یک خورشید طلایی
جستجوی کتاب نیمه ی یک خورشید طلایی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
اساسا این رمان روایت کلاسیک تاریخی درگیری های سیاسی است با همه ی احساسات که در معرض شرایط انسانی قرار می گیرند، از جنگ تا عشق و نفرت به خیانت، ظلم و ستم و فراموشی. پیشینه جنگ داخلی است که در اواخر دهه 1960 در نیجریه اتفاق افتاد و به یادآوری یگابس پر جنب و جوش با نیجریه و خشونت های وحشتناک بعدی که به دنبال آن بود: مداخله نظامی در سیاست های قبیله ای / نژادی که منجر به پاکسازی قومی، کشتار دهها سال هزاران نفر از Igbos و گرسنگی جمعی. برای هر کسی که در آن دوران زندگی می کرد، عکس های دلهره آور بیفارنس و آلت تناسلی آنها برای زندگی به یاد می آید. Nalf of Sun Sun @ به علامت پرچم ملی Biafra اشاره می کند. با استفاده از این درگیری وحشتناک به عنوان یک بوم، ابوغای Adichie بی وقفه داستان را در اطراف شش شخصیت مرکزی نوشته است: 13 ساله Houseboy Ugwu، استاد پروفسور Ugwus Odenigbo، Odenigbos معشوقه زیبا و ممتاز Olanna، Plain Olannas، خواهر دوقلوهای کسب و کار Kainene، و در نهایت، Kainenes paramour، خارجی (انگلیسی) نویسنده ریچارد. هر شخصیت او نمادین، نماینده و در زندگی روزمره در نیجریه دیده می شود: خانه داران بلند پروازانه و هوشمند، با احساس مسئولیت در برابر اتهاماتشان، روشنفکران مختلف، خواهران دوقلو، روابطشان با یکدیگر و والدین آنها در طول سال جنگ داخلی، عموم مردم عمدتا از ترس از تجاوز به عنف، افراد عادی که رهبران نظامی و یا اداری شدند، و حتی خارجی ها، که احساس وابستگی به سرنوشت Biafrans را داشتند. شايد مهمترين مفهوم در ريش آديچي ها تعلق باشد. از طریق کاراکترهای بسیاری از جمله Ugwu، Olanna، Richard و مردم Igbo به طور کلی بررسی شده است. موضوع امروز محبوب و به موقع، به عنوان کسی که متعلق به آن است و چه کسی نمی کند، درگیر جنگ های مهاجرت در سراسر جهان است. خوشحالم که این را خوانده ام 4.5 ستاره
مشاهده لینک اصلی
فریم از فیلم â € œMeio سل Amareloâ € عنوان این کتاب â € œMeio سل Amareloâ € (2006)، دومین رمان از نویسنده نیجریه چیماماندا نگوزی آدیچی (n است. 1977)، می آید از پرچم بیافران، رسما به جمهوری از بیافرا، یک کشور جدایی طلب کوچک در جنوب غربی نیجریه که مدت زمان کوتاهی داشت. پس از آزادسازی پادشاهی بریتانیا در سال 1960، پس از دو کودتای نظامی در سال 1966 و درگیری های قومی گوناگون؛ دولت فدرال و ارتش یک œigbosâ € €، گروه قومی غالب در شرق £ ریگال، شرکت در یک جنگ خونین داخلی، با £ declaraçà independência و £ constituiçà را از جمهوری بیافرا در سال 1967 ، که به شکست خود در سال 1970 منجر شد. یک جنگ جدایی ناپذیر با اختلافات قومی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی (بین مسلمانان و مسیحیان) تحت سلطه قرار گرفت. پرتغال یکی از معدود کشورهای اروپایی بود که رسما دولت جدید را به رسمیت شناخت و از حمایت و کمک های بشردوستانه و تدارکاتی حمایت کرد. â € œVermelho خون برادر £ ذبح در شمال بود، سیاه عزاداری برای آنها بود، سبز رفاه این که بیافرا که یک روز، و برای último، خورشید زرد متوسط به نمایندگی از آینده glorioso.â € (بیل بود . 351 گرم) à ‰ نشانه در این زمینه است که چیماماندا نگوزی آدیچی، توسعه روایت â € نیمه یکشنبه Amareloâ €، فریم آن را در یک درگیری مسلحانه با تاثیر مخربی بر غیرنظامیان populaçÃμes؛ مردان، زنان و کودکان، بسیار فقیر و ضعیف، با تصاویر ترسناک گرسنگی و رنج بیماری. قهرمانانMeio خورشید زرد @ SA £ درجه: دو خواهر £ GA © ها اندازه گی، Olanna و Kainene، در phasic questÃμes و یک € € œmuitoâ مختلف در نگرش و رفتار، اعضای ایگبو نخبگان، یک آموزش œsegundoâ € مختلف € غربی princÃpios، آنها تا پایان گرفتن با دو مرد کاملا متفاوت است، به ترتیب درگیر، Odenigbo، â € £ œpatrà OA €، â œsenhorâ € €، استاد matemática دانشگاه Nsukka، یک آفریقاشناس فکری، یک € € œrevolucionárioâ و ریچارد چرچیل، یک روزنامه نگار â € و Ugwu جوان، بنده Odenigbo و Olanna \"نویسنده، انگلیسی، acetamido و دست و پا چلفتی، اما آن را به تدریج علت استقلال بیافرا â € خواهد فرض\" یک پسر که از دهکده روستایی فقیر می آید، هوشمند، مشتاق به یادگیری است، هم در خدمات داخلی و هم در آموزش و پرورش، اما همیشه همواره ارتباط خانوادگی را حفظ می کند، از طریق علاقه های عشق و اشتیاق ، یک شخصیت واقعا فراموش نشدنی. ساختار چیماماندا نگوزی آدیچی رمان در چهار قسمت، دو تا از â € œInÃcio سال های 60A € و دو در â € œFinais سال های 60A €، یک lÃmpida، نثر عاطفی، گروه بندی قطعات روایت بازیگران مختلف، متناوب بین Ugwu ، Olanna و ریچارد، شخصیت تحت سلطه تقاطع عاطفی که در آن وفاداری، وفاداری و خیانت £ تا پایان توفنده، اما در آن عشق معلوم می شود همیشه حاضر، صرف نظر از احساسات گاهی اوقات ambÃguos و contraditórios، بر درد و نهایی rancor.No چیماماندا نگوزی آدیچی درNota نویسنده @ نشان می دهد که کتابThis بر جنگ بین از Niga © مبتنی خندید و بیافرا، که در سال 1967 صورت گرفت - 1970. در حالی که برخی از شخصیت ها در افراد واقعی است، پرتره خود SA £ fictÃcios و بسیاری از حوادث که شامل. @ (Pág. 537) در ظهر یکشنبه € € Amareloâ está یک قدم در زیر â € فراموش نشدنی ترش رنگ oâ € |
مشاهده لینک اصلی
من خیلی ادبیات آفریقایی را خواندم، اما شاید اگر Id به Chimamanda Ngozi Adichie زودتر معرفی شود، ممکن است این مورد نباشد. در دهه 1960، نیجریه، تنش های قومی و تأثیرات استعماری منجر به دو کودتای بزرگ شد، جدایی بیفرا و جنگ داخلی بعدی . در طول این دوره از زندگی دو خواهر دوقلو Igbo، Olanna و Kainene، شرکای او Odenigbo و Richard و Houseboy Odenigbos Ugwu پیروی می کنیم. شخصیت های مورد علاقه من Ugwu و Olanna بود، که قلب و روح این داستان بود. ریچارد، یک روزنامه نگار بریتانیایی، ضعیف بود - کمی ترسناک - اما کاملا ضروری است تا دیدگاه های استعماری و گسترده تر غرب را به ارمغان بیاورد. Odenigbo و Kainene تنش مفرط در سراسر. هر کس آن را به پایان می رساند، زمانی که Biafra با نیجریه مجددا درگیر شد، اما همه آنها اساسا تغییر کرده اند. اولانا به آرامی یک بالش را زیر سرش گذاشت و فکر کرد چگونه یک عمل واحد می تواند در طول زمان و فضای بازتعریف شود و لکه هایی را که هرگز شسته نمی شود، ترک کنند. او درباره اینکه چگونه زندگی طولانی مدت بود، در مورد انتخاب بدبختی فکر نکرد. آدیدی یک تصویر واضح از نیجریه را برای من نقاشی کرده است و این یک افسانه است. در صفحه اول او قبلا من را متقاعد کرده بود که این کشور مدرن و مترقی است که در این قسمت قرار دارد. اوگوو برای اولین بار در خانه Odenigbos در Nsukka می آید: او هرگز مانند خیابان هایی که پس از گذراندن دانشگاه دروازه ها، خیابان ها چنان صاف و صاف است که او را می سوزاند تا چشمان خود را بر روی آنها قرار دهد. و پس از پایان جنگ، این مانند یک مکان کاملا متفاوت بود: خرگوش های شیری آویزان در اتاق نشیمن. او نگاه کرد و شاهد یک عنکبوت بزرگ سیاه و سفید در اینترنت خود به آرامی در حال حرکت بود، به طوری که از حضور آنها بی خبر بود و هنوز امن است که این خانه آن است. مبل و پرده و فرش و قفسه ها رفته بود. لوورها نیز از بین رفته اند و پنجره ها حفره های خم شده اند و باد های هادات خشک در گرد و غبار فراوانی فرو رفته اند که دیوارها حتی قهوه ای شده اند. به نظر می رسد که این داستان، خشونت، و گاهی اوقات کاملا گرافیکی بود. اما من فکر کردم که با صحنه های روزانه و مناقصه های داخلی به خوبی متعادل شده است. توصیه شده برای خوانندگان با علاقه به آفریقا، و یا حتی فقط علاقه به مردم است.
مشاهده لینک اصلی
من به عادت بد می رسم با پایان دادن به کتاب ها، اما من این کتاب را واقعا چالش برانگیز یافتم و آن را به اندازه کافی برای من به عنوان یک چالش لذت بخش نداشتم؛ این فقط کاری بود من با سیاست های آفریقایی آشنا نیستم، و من فکر نمی کنم Adichie واقعا در هنگام نوشتن نیمی از خورشید زرد واقعا این نوع مخاطب را در نظر داشت - شاید شاید اگر شخصیت های خود را در یک سطح شخصی تر درگیر کرده یا روایت را پیدا کنم جالب تر، پس این فرصت خوبی بود برای من در مورد فرهنگ دیگری که من با دونده کایت انجام دادم یاد بگیرم. اما تمام احساسات من از طریق سیاست خارجی، فرهنگ و تاریخ منحرف شد. من مطمئن هستم که برخی از توضیحات وجود دارد در جایی وجود دارد، مسلما من بیشتر در مورد جنگ داخلی مکزیکی نیجریه بیشتر از من قبل از شروع من می دانم، اما آن را به اندازه کافی کافی و یا صریح به اندازه کافی برای من واقعا با آنچه که من به عنوان یک بیگانه کامل به کتاب ها، تم ها. من، با این حال، به شدت تحسین ادیسه پروسه. توصیف های آن با برخی از استعاره های واقعا خیره کننده واضح و اصلی بود. من توسط تصاویر خود را با صفحه اول جذب کردم، هر چند بعدا من فکر می کنم این سبک شاعرانه نوشتن به یک سقوط تبدیل شد. به عنوان مثال، توضیحات بی وقفه از رویدادهای گرافیکی، خشونت آمیز یا مزاحم در نهایت به یک روال معمول تبدیل شد. من انتظار داشتم چیزهای بدی اتفاق بیافتد و من انتظار داشتم چیزهای بد را در جزئیات توضیح داده شود. هر دوی این انتظارات به زودی به من عادت یا فکری ناخوشایند منتهی شد و علاقهم را از دست دادم. یکی دیگر از شایستگیهای ستایش او، توانایی او در ایجاد شخصیتهای بسیار انسانی بود. با وجودی که من فقط خودم را متوجه شدم که وابستگی به ریچارد را شکل می دهم (شاید به این دلیل که او احساس تقریبا به همان اندازه از یک بیگانه بود!) هیچ انکار نمی کرد؛ او واقعا شخصیت های اصلی او را توسعه داد، با این حال دوباره (حداقل به جایی که من به آن رسیدم) به نظر من دیگر منفی نبود، زیرا هرگز به نظر نمی رسید که به طور مستقیم به هر یک از آنها اتفاق بیفتد - آنها تنها شاهد آن بودند، یا کسی که آنها را خوب می شناخت یا دوست داشت، به آنها چیزی هولناک می داد که به نظر می رسید کمی آرمانی باشد، با توجه به خونریزی در در آستانه پیاده روی. نیم ساعت طول کشید، فکر کردم می توانستم تمام شده و از آن لذت ببرم - همانطور که بود، داستان فقط به نظر می رسید کشید و کشید، و تغییرات قطعات غیرخطی بین اوایل و اواخر دهه 60 به من کمک کرد تا نیجریه / بیفراس را دنبال کنم تاریخ و یا ادیسه روایت پیچیده.
مشاهده لینک اصلی