کتاب «مرد بی‌وطن» مجموعه‌ای از مقالاتی است که کورت ونه گات در سال 2005 منتشر کرد. این مقالات بسیار کوتاه، طیفی از مضامین را در بر می‌گیرد. از اهمیت طنز گرفته تا مشکلات فناوری مدرن و تفاوت‌های زن‌ها و مردها و از همه مهم‌تر نظرات او درباره‌ی سیاست و جامعه‌ی امروز آمریکا از نگاهی انسان‌گرایانه بوده است. ونه گات در ژانویه‌ی 2007 اعلام کرد که این کتاب آخرین اثر او خواهد بود، ادعایی که 4 ماه بعد در آوریل همان سال با مرگ او به اثبات رسید.
خرید کتاب مرد بی وطن
جستجوی کتاب مرد بی وطن در گودریدز
معرفی کتاب مرد بی وطن از نگاه کاربران
از ونه گوت قبل از این «گالاپاگوس» را خوانده بودم.
Galápagos
ویژگی ونه گوت لحن طنز درد مندانه و در عین حال آرام و بی خیالانه ی اوست. به قول خود او در بخش اول همین کتاب مرد بی وطن:
«هر موضوعی موجب خنده می شود و به گمانم قربانیان آشوویتس هم باعث نوعی خنده ی بیمار گونه می شوند.»
این کتاب، مجموعه ای از مقاله های طنز ونه گوت است که در روزنامه ی این دیز تایمز به چاپ می رسیده. هر بخش با یک نقل قول روی یک تابلو آغاز می شود. نقل قول ها یا از شخصیت خیالی بوکونون است یا از خود ونه گوت. بعضی هایش به مقاله ها ربط دارد و بعضی هایش ندارد. مثل این ها:
- تکامل خیلی خلاق است. به همین دلیل ما زرافه دار شدیم
- تو هم عرب ها را ابله فرض می کنی؟ آن ها بودند که ارقام و اعشار را به ما ارزانی داشتند. ببین می توانی با اعداد رومی تقسیمی دور و دراز انجام دهی؟
هر مقاله، یک موضوع مشخص دارد. اما گاهی ونه گوت انگار که رشته ی سخن را گم کرده باشد، از هر دری حرفی می زند مقاله ی سوم که در مورد نمودار کشیدن برای آثار ادبی است خیلی زیباست و مقاله ی ششم هم که در مورد ماشین ستیزی است، مقاله ی خوبی ست.
با این که بعضی بخش های مقاله ها را نمی فهمیدم اما در بعضی جاها طنز جالب ونه گوت باعث می شد کارم از خنده بگذرد و به قهقهه های کوچک تبدیل شود.
یک نکته ی دیگر در مورد کتاب، مخالفت ونه گوت با جورج بوش و جنگ افروزی های اوست. این را نباید لزومن به حساب مخالفت او با نظام سرمایه داری آمریکا گذاشت. چه این که مایکل مور هم که از منتقدان تند بوش بود بعد از روی کار آمدن اوباما دیگر به رئیس جمهور جدید انتقادی وارد نکرد.
در کل این که ونه گوت در چنین سنی یعنی 70 سالگی چنین اثری خلق کرده است، جای تحسین بسیار دارد.
مشاهده لینک اصلی
از معدود دفعاتیه که ریت من به یه کتاب، پایین تر از ریت جنرال و ریت اکثر فرندهام توی سایته
به نظر من کتاب خیلی جالبیه. ارزش خونده شدن هم داره. ولی به شدت آمریکائیه. یه جاهایی یه رجوع هایی به یه سری شخصیت ها می کرد که من نمیشناختمشون. مثلا دیک چنی و دونالد رامسفلد و جورج بوش و آبراهام لینکلن و رونالد ریگان رو همه میشناسن ولی یه سری بودن که نمیشد آدم بشناسدشون. چرا این کتابای انگلیسی پانویس ندارن راستی؟؟ کتابای ترجمه شده تنها خوبیشون همینه که تا بخوای مترجم بهت اطلاعات میده توی پانویس
و اینکه من کتاب رو به انگلیسی خوندم، ولی خوندن ریویوی کسایی که کتاب رو به فارسی خونده بودن یکم متعجبم کرد. درصد قریب به اتفاقشون از حالت @وصیت نامه ای@ کتاب حرف زدن، ولی من ابداً چنین حسی رو نداشتم. کل کتاب راجع به سیاست بود. اون جاهایی هم که نبود راجع به خود ونه گات و تجربیاتش از نویسندگی و جنگ بود. نمی دونم مترجم چی کار کرده با متن که این حس به همه دست داده
کتاب کوتاهیه و زود تموم میشه.سرگرم کننده هم هست با اینکه نان-فیکشنه. یه طنز ملایمی هم سراسر کتاب وجود داره. جورج بوش هم در سراسر کتاب شسته میشه و روی طناب آویزون میشه! این مورد آخری یه چیزیه که انگار کل آمریکا روش اجماع دارن. توی @ستردی نایت لایو شو@ هم با اینکه چندین و چند سال از پایان رئیس جمهوری بوش می گذره، دائماً بهش تیکه میندازن و مسخره ـش می کنن
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب مرد بی وطن
خرید کتاب مرد بی وطن
جستجوی کتاب مرد بی وطن در گودریدز
Galápagos
ویژگی ونه گوت لحن طنز درد مندانه و در عین حال آرام و بی خیالانه ی اوست. به قول خود او در بخش اول همین کتاب مرد بی وطن:
«هر موضوعی موجب خنده می شود و به گمانم قربانیان آشوویتس هم باعث نوعی خنده ی بیمار گونه می شوند.»
این کتاب، مجموعه ای از مقاله های طنز ونه گوت است که در روزنامه ی این دیز تایمز به چاپ می رسیده. هر بخش با یک نقل قول روی یک تابلو آغاز می شود. نقل قول ها یا از شخصیت خیالی بوکونون است یا از خود ونه گوت. بعضی هایش به مقاله ها ربط دارد و بعضی هایش ندارد. مثل این ها:
- تکامل خیلی خلاق است. به همین دلیل ما زرافه دار شدیم
- تو هم عرب ها را ابله فرض می کنی؟ آن ها بودند که ارقام و اعشار را به ما ارزانی داشتند. ببین می توانی با اعداد رومی تقسیمی دور و دراز انجام دهی؟
هر مقاله، یک موضوع مشخص دارد. اما گاهی ونه گوت انگار که رشته ی سخن را گم کرده باشد، از هر دری حرفی می زند مقاله ی سوم که در مورد نمودار کشیدن برای آثار ادبی است خیلی زیباست و مقاله ی ششم هم که در مورد ماشین ستیزی است، مقاله ی خوبی ست.
با این که بعضی بخش های مقاله ها را نمی فهمیدم اما در بعضی جاها طنز جالب ونه گوت باعث می شد کارم از خنده بگذرد و به قهقهه های کوچک تبدیل شود.
یک نکته ی دیگر در مورد کتاب، مخالفت ونه گوت با جورج بوش و جنگ افروزی های اوست. این را نباید لزومن به حساب مخالفت او با نظام سرمایه داری آمریکا گذاشت. چه این که مایکل مور هم که از منتقدان تند بوش بود بعد از روی کار آمدن اوباما دیگر به رئیس جمهور جدید انتقادی وارد نکرد.
در کل این که ونه گوت در چنین سنی یعنی 70 سالگی چنین اثری خلق کرده است، جای تحسین بسیار دارد.
مشاهده لینک اصلی
از معدود دفعاتیه که ریت من به یه کتاب، پایین تر از ریت جنرال و ریت اکثر فرندهام توی سایته
به نظر من کتاب خیلی جالبیه. ارزش خونده شدن هم داره. ولی به شدت آمریکائیه. یه جاهایی یه رجوع هایی به یه سری شخصیت ها می کرد که من نمیشناختمشون. مثلا دیک چنی و دونالد رامسفلد و جورج بوش و آبراهام لینکلن و رونالد ریگان رو همه میشناسن ولی یه سری بودن که نمیشد آدم بشناسدشون. چرا این کتابای انگلیسی پانویس ندارن راستی؟؟ کتابای ترجمه شده تنها خوبیشون همینه که تا بخوای مترجم بهت اطلاعات میده توی پانویس
و اینکه من کتاب رو به انگلیسی خوندم، ولی خوندن ریویوی کسایی که کتاب رو به فارسی خونده بودن یکم متعجبم کرد. درصد قریب به اتفاقشون از حالت @وصیت نامه ای@ کتاب حرف زدن، ولی من ابداً چنین حسی رو نداشتم. کل کتاب راجع به سیاست بود. اون جاهایی هم که نبود راجع به خود ونه گات و تجربیاتش از نویسندگی و جنگ بود. نمی دونم مترجم چی کار کرده با متن که این حس به همه دست داده
کتاب کوتاهیه و زود تموم میشه.سرگرم کننده هم هست با اینکه نان-فیکشنه. یه طنز ملایمی هم سراسر کتاب وجود داره. جورج بوش هم در سراسر کتاب شسته میشه و روی طناب آویزون میشه! این مورد آخری یه چیزیه که انگار کل آمریکا روش اجماع دارن. توی @ستردی نایت لایو شو@ هم با اینکه چندین و چند سال از پایان رئیس جمهوری بوش می گذره، دائماً بهش تیکه میندازن و مسخره ـش می کنن
مشاهده لینک اصلی