رمان اول کیران دسای، Hullabaloo در باغچه گواوا، به تحسین یک بار در بیش از بیست و دو کشور منتشر شد. در حال حاضر Desai ما را به شمال شرقی Himalayas می برد که در آن یک شورشی رو به افزایش راه قدیمی زندگی را به چالش می کشد. در یک فروپاشی، خانه جدا شده در پای کوه کانچن جونگا، یک قاضی قدیم تلخ زندگی می کند که می خواهد در صورتی که خواهرش سای نوه سای در آستانۀ خود می آید، بازنشسته شود. قوچان کت و شلوار کت و شلوار او را تماشا می کنند، اما افکار او عمدتا با پسرش Biju است که از کارخانه رستوران نیویورک به یکی دیگر می رود و قصد دارد یک قدم جلوتر از INS باقی بماند و مجبور به نظر دادن به جایگاه کشورش در جهان باشد. هنگامی که یک شورش نپالی در کوه ها موجب ایجاد عاشقانه جدید با نوازنده ی دوست داشتنی نپالی می شود و باعث می شود زندگی آنها به هرج و مرج تبدیل شود، آنها نیز مجبور به مقابله با منافع خود هستند. ملت خود را مقابله می کند آشپز شاهد سلسله مراتب است که لغو شده و دور انداخته شده است. قاضی باید از گذشته خود، نقش خود را در این دنیای درهم آمی از خواسته های متضاد، دوباره بازبینی کند - هر لحظه امکان امید و خیانت را فراهم می کند. رمان عمیق و احساسات، رمان دوم و رمان طولانی مدت، وعده بزرگ او را تأیید می کند.
خرید کتاب میراث گمشدگی
جستجوی کتاب میراث گمشدگی در گودریدز
معرفی کتاب میراث گمشدگی از نگاه کاربران
The Inheritance of Loss, Kiran Desai
عنوان: میراث از دست رفته؛ نویسنده: کران دسای؛ مترجم: نرگس سینبری؛ تهران، روزگار، 1391، در 438 ص؛ شابک: 9789643741129؛
عنوان: میراث گمشدکی؛ نویسنده: کران دسای؛ مترجم: مامک بهدرزاده؛ تهران، آوین، 1389، در 500 ص؛ شابک: 9789648148336؛
کران دسای، نویسنده ی زن هندی است. ایشان در هند، انگلستان و آمریکا تحصیل کرده‌است. دسای با رمان میراث از دست رفته، در سال 2006 جایزه بوکر را برد. او دختر آنیتا دسای، نویسنده سرشناس زن هندی است. کران پس از دریافت جایزه ی بوکر، رمان میراث از دست‌رفته را به مادرش تقدیم کرد. آنیتا نیز تاکنون سه بار نامزد جایزه بوکر شده، اما موفق به دریافت جایزه نشده است. دسای تا سن 15 سالگی در هند به سر می‌برد. پس از آن برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و هم اکنون در نیویورک آمریکا زندگی میکند. مادر او، آنیتا دسای از نویسندگان برجسته هندی است که به نظر کارشناسان، کران در نگارش آثارش از مادر بسیار تاثیر گرفته است. به گفته ی کران، مادرش هم‌اکنون در روستایی در هند زندگی میکند
مشاهده لینک اصلی
میراث سراب
کران دسای
فریدون مجلسی
نشر البرز
ادبیات مهاجرت کشور هندوستان ،ادبیاتی به شدت پرطرفدار و جذاب است و نویسندگان بزرگی به خود دیده است .شاید بزرگترین نویسنده در این حال و هوا سلمان رشدی باشد که به نوعی تمامی نویسندگان مشهور این سالهای شبه قاره هند به نوعی ،دنباله رو او هستند .از نویسندگان دیگر میتوان از انیتا دسای ،اروینداداتی ،کران دسای و همچنین نویسنده مشهور این سالها(البته در سبک وسیاقی دیگر) جامپا لاهیری را نام برد.
میراث سراب ،رمانی است برنده جایزه بوکر ،نوشته کران دسای که دقیقا در شیوه و سبک داستان پردازی سلمان رشدی نوشته شده است و همین سبب مقایسه ای ناگزیر بین او و نویسنده معروف میگردد.
میراث سراب رمانی خرده پیرنگی است به این معنا که رمان از خرده روایت های گوناگونی تشکیل شده که با رشته ای نازک به هم متصل شده اند و داستانی واحد را می افرینند.
جموبهای قاضی بازنشسته ای که سالها پیش در کمبریج مدرک کرفته است با دخترش زندگی فقیرانه ای را در گجرات دارد .انها همسایه ای دارند که دخترش به انگلستان مهاجرت کرده است و اشپزی دارند که پسر اشپز به صورت غیرقانونی درامریکا زندگی میکند.دختر قاضی عاشق پسری پنجابی شده است که پسر خانواده ای دارد که نسل های متوالی در زیر پرچم برتانیا جنگیده اند و ....هرکدام این افراد خود داستان و خاطراتی جداگانه دارند و تنها رشته ای از ارتباطات است که امریکا را به انگلستان ،انگلستان را به روسیه ،روسیه را به کشمیر و در مجموع همه را به هندوستان متصل میکند.
با خواندن خلاصه چنین اثر فشرده و پرجزییاتی دقیقا سبک وسیاق سلمان رشدی در ذهن نقش میبندد اما کران دسای با وجود تمامی تلاشی که در بوجود اوردن متنی یکدست و بی سکته انجام داده است ،از نظر من در کل موفق نیست.مشکل از نگاه بسیار منفی و و پر از بی مهری کران دسای به هند،فرهنگ و تاریخش و همچنین نگاه بسیار تلخ و پراز کینه و در عین حال کاملا ارمانی و کارت پستال گونه وی به کشورهای غربی است.شاید رشدی نیز همین رویه را در اثارش (بویژه در ایات شیطانی)دنبال کرده باشد ولی رشدی با انتخاب لحنی کمیک و طنزالود از خشکی و سردی متن و بویژه از اتهام نگاه متکبرانه به کشورش گریخته است و همین خواننده را مجذوب نثرش میسازد.کاری که کران دسای نکرده است و به همین دلیل متن کتاب ،با توجه به تمامی تلاشش در چفت و بست،کاملا بی روح و به شدت متخاصم و با نگاهی از بالا به پایین به فرهنگ و تاریخ جلوه میکند.متن کتاب جهان سومی را به نمایش میگذارد که یک جهان اولی تصور ان را دارد و چیزی بیش از این نگاه منفی به او عرضه نمیکند.
مشکلی دیگر نیز در این کتاب وجود دارد که چندان ربطی به اثر خانم دسای ندارد .مشکل ،مترجم تقریبا مشهور این سالها یعنی فریدون مجلسی است ،هر چند من گمان دارم ترجمه نه از ان ایشان بلکه از دانشجویی است که به سبب کرفتن نمره (یا چیزی شبیه به این)متن را با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه نموده است.پورتفولیوی نفتی در ترجمه به نفت دسته سبدی ترجمه میشود ،ضرب المثل بسیار اشنای هرکه بامش پیش برفش بیشتر (که گویا مشابه هندی هم دارد)به چیزی عجیب و غریب وگنگ بازترجمه میشود،و اشکالاتی عجیب در معنای کلمات و همچنین شیوه نگارش جملات وجود دارد ،و اینکه حتی یک پانویس،یک املای دقیق کلمه ،و یک توضیح واژه در کل این اثر پر از اسامی و نامهای ناشناخته وجود ندارد .کتاب فاقد ویراستاری است و اشکالات تایپی و املایی فراوانی در متن به چشم میخورد.
میراث سراب کتابی نیست که خواندنش را به کسی توصیه کنم .ولی کتاب در کنار این معایب و همچنین مشکلات ترجمه و ویراستاری (که خواندنش به راز گشایی و کشف و شهود میماند) ،محاسنی نیز دارد .تکنیک اثر بسیار زیباست و خانم کرای دسای به حق از لحاظ ساختاری در کارش توفیق داشته است .
طرح روی جلد کتاب همانند دیگر طرح جلدهای نشر البرز به معنای واقعی کلمه یک افتضاح به تمام معنا است .
مشاهده لینک اصلی
تا کنون، این برنده جوایز مرد بوکر است که بیشتر مربوط به من به عنوان یک آسیایی است. اکثر کشورهای آسیا بعدها مستعمرات کشورهای اروپایی یا آمریکایی بودند و تأثیرات آنها برای همیشه جاودان خواهد بود مهم نیست چند قرن است که گذشت. همچنین این یکی از قابل خواندن است. اگرچه آیه ها اغلب بازی می کنند، داستان داستان کوتاه است. تقریبا تمام شخصیت ها به نظر می رسد زنده هستند و تصاویری که صحنه ها به نظر می آیند مانند اثر هایی هستند که در ذهن شما به مدت طولانی باقی خواهند ماند. ممکن است این طور نباشد به عنوان کودکان نیمه شب سالمن روستای، هر چند که این نیز در مورد هند که قبلا تحت امپراتوری بریتانیا بود. با این حال، دقیق تر با پیام فوری آن است: از دست دادن هویت واقعی کشور به دلیل تاثیرات غربی. هویت واقعی هند که یک فرهنگ و سنت خود ملی بود که چندین قرن به وجود آمد، زمانی که هنوز از تأثیرات خارجی محروم بودند. پس از همه، هند یکی از قدیمی ترین تمدن ها در جهان است. این ممکن است به عنوان درهم و برهم زدن و سردرگمی به عنوان Arundhati Royâ € ™ ثانیه خدای چیزهای کوچک، اگر چه آن را نیز در مورد خانواده های هند تلاش برای زنده ماندن از واقعیت های جهان سوم زندگی است. با این حال، شخصیت هایی که در موقعیت هایی قرار می گیرند که به آنها تحمیل نشده است، بیشتر واقع گرایانه است، اما اغلب انتخاب های خودشان است. من فکر می کنم این چیزی است که من را درک می کنم از دست دادن Royâ € ™ ثانیه: که شخصیت های خود را انتخاب، با وجود این واقعیت است که این گزینه ها محدود به دلیل محیط خشن که آنها زندگی می کنند در آن ممکن است به عنوان فعلی نیست به عنوان Aravind Adigaâ € ™ ثانیه ببر سفید، اگر چه آن را نیز در مورد چشم انداز در حال تغییر یک شهر کوچک هند است. با این حال، داستان داستان Desai بیشتر جذاب است زیرا او این توانایی نادر را دارد که شما را در سوار غلتکی سوار کند: شما با آیه های پرشور خود، در افکار عمیق با پیام دلیرانه خود، با تشکر از بودن در وضعیت بهتر زندگی از شخصیت های او، در نگرش به هر گونه تبعیض نژادی با دنبال سرنوشت غم انگیز Biju از یک کار به دیگری به عنوان یک بیگانه غیر قانونی در ایالات متحده آمریکا، و در نهایت، شما را تشویق برای شخصیت های خود را به عنوان شما می توانید خود را با آنها شناسایی کنید. این مهم نیست که ما در زندگی زندگی می کنیم، هنوز هم امید وجود دارد که در پایان هر سفر پر سر و صدایی در انتظار ما باشد. یکی از دوستان من GR یک بار اظهار داشت که او از رمان های هند به عنوان یک محرک دور بوده است، زیرا همیشه در مورد بودن هستند فقیر و فقیر. ممکن است در این مورد حقیقت وجود داشته باشد. با این حال، رمان ها در مورد واقعیت قرار می گیرند و اینکه چگونه بسیاری از مردم در هند زندگی می کنند. من سه بار در بمبئی بوده ام در 27 سال گذشته در دنیای شرکت های بزرگ، من خوش شانس بودم که کارهای زیر 4 شهروند هندی کار کنم و هرکدام از آنها درباره سیاست های بسیار زیاد که منجر به پیشرفت و پیشرفت کشور می شود صحبت می کنند. آنها همه کارفرمایان خوب هستند: با آموزش عالی، بسیار هوشمند، شناخته شده، با وجدان، حساس به فرهنگ و قدردانی. آنها و دیگر افراد هندی که فرصتی برای دیدار داشتند، به من شگفت زده میشدند که چگونه به نظر میرسد که علیرغم بسیاری از افراد خوب در هند، به نظر میرسد که آنها با اعمالشان در کنار هم قرار دادن اعمالشان با یکدیگر به سوی زمین بالاتر بروند؟ ممکن است در مورد فیلیپین و فیلیپین صحبت شود.
مشاهده لینک اصلی
من نمی خواهم بگویم که این رمان بد است (دوست دختر کر (می گوید، ادامه می دهید، می دانید میخواهید ...) اما برای من بسیار شگفت انگیز بود. آن را با یک سبک که شما می توانید به عنوان یک نجیب زاده بیگانه، یک خدمه از شخصیت های همه دوست داشتنی غول پیکر و یک طرح که خانم Desai معتقد است که خود را به عنوان سرخورده ناخن گره خورده در سراسر عجیب و غریب دوست داشتنی را به مرگ محکوم شده است. بنابراین، به جمع کردن BAH
مشاهده لینک اصلی
وراث از دست دادن کیران دزایی رمان با شکوه و قابل توجه است که در نهایت ناامید کننده است. به عنوان یک روند، کتاب تقریبا فوقالعاده خوب است. به عنوان یک محصول، کوتاه می افتد. زبان، صحنه ها و ترکیبات کتاب، خنده دار، تهدید کننده، زنده و منصفانه در همان زمان هستند. عنصر کمیک، که همیشه با عجیب و غریب روبرو است، اغلب به جلو می آید، زیرا شخصیت ها با جهان بسیار بزرگتر از خودشان، دنیایی که فقط به نظر می رسد آنها را به طور جزئی اعتراف می کنند، و به ندرت به شرایط خود، تبدیل می شوند. یکی از انتقادهایی که من نسبت به سبک آن دارم این است که تمایل کیران Desai به ارائه لیست ها به عنوان دستگاه های کمیک، تکنیکی است که چندین بار کار می کند، اما بعد خواننده را به سمت مطالب بعدی هدایت می کند. قاضی ساله در ارتفاعات شمال هند. همانطور که تنش های سیاسی و قومی از طریق هوای کوه گسترش می یابد، او ریشه هایش، آموزش و پرورش، شغلی، فرصت هایش، هر دو گرفته و از دست رفته بازنگری می کند. او به عنوان یک نوه، در شرایط نامطلوب، به عنوان پدر و مادرش برای یک برنامه فضایی روسی آموزش دیده است. اما شرایطی که باعث ایجاد یتیم می شوند، احتمالا چیست؟ او در حال رشد است، همراه با بیشتر آنچه که مربوط می شود. آشپز در عمارت rickety شخص است که واقعا اجرا می شود خانواده، روش خود را از قوانین و مقررات پیش از لوازم مورد استفاده او و خدمات او ارائه شده است. او مدیریت می کند، تخیلی. او دارای پسر پسر، که در نهایت مرکزی از پیچیده کتاب، به طرز معجزه آمیزی داستان تشکیل شده است. بیه به نیویورک مهاجرت کرده است، جایی که او آن را بزرگ ساخته است، حداقل تا آنجا که مردم به عقب خانه فکر می کنند. در محل، او در آشپزخانه سیاه چاله های فست فود، رستوران ها، هر دو تا و خرده فروشی، و چند غذای ساده، برده می شود. کیران دزای، خواننده را با یک تصویر عالی از جهانی شدن، زمانی که او مناطق مشتری دریافت شده از یک رستوران فوق العاده را با یک پرچم تبلیغی معتبر فرانسوی توصیف می کند، در حالی که در آشپزخانه پرچم هند، هندوراس، هر چیزی جز فرانسه است. در حال حاضر اصالت واقعی برای شما وجود دارد، در فرم ساخته شده خود را، جهانی شده ارائه شده است. البته، رویاهای خانه، اما تعداد نسبتا زیادی از دلار آمریکا او به دست آورد - حداقل تا آنجا که مردم به خانه آن را ببینید «واقعیت شخص دیگری، چیزهای دیگری را پوشش می دهد. روایت« میراثی از دست دادن »بین نیویورک، شمال هند و دیگر نقاط، و نیز بین دوران کودکی و دوران قاضی و بین سالهای گذشته و بین سالهای پیش از آن قرار دارد. و شاید آن را بیش از حد پرتاب کند، زیرا صحنه ها اغلب کوتاه می شوند تا خواننده احساس کند که یک نقطه را ساخته اند و در نهایت این خواننده متوجه شد که کتاب فاقد تمرکز است. در حالی که این فرآیند لذت بخش بود، محصول ارزش سفر نداشت. به نظر می رسید وراثت از دست دادن ما را در جایی از این سردرگمی جهانی، آرزوهای هویت، انگیزه، رواج، رو به رو شدن و خواسته های نامشهود به ما تحمیل می کند، اما در نهایت به نظر می رسد چیزی برای افزودن به معنای \"آن\" است که دقیقا جایی است که ما شروع کردیم. فرصتی برای بیشتر بود، اما آن را ducked.The کتاب در نتیجه بود کاملا لذت بخش خواندن که تهدید به دستیابی به عظمت از طریق بیانیه، اما متاسفانه از دست رفته علامت، و با راه طولانی است.
مشاهده لینک اصلی
وقتی که من سرانجام سلمان روشدی (!!!!) را در عرض چند ثانیه دیدم، باید درباره این کتاب صحبت کنیم. مانند موسین حمید، بنیادگرای تمایلی، وراثت قلمرو رادیکالی را مقابله می کند، رادیکال تر از شما ممکن است فکر کنید. هر دو رمان از رمان سنتی مهاجران با شکستن شخصیت اصلی از کشور پذیرش و بازگشت به کشور مبدأ شكسته می شوند. مطمئنا این عمل چیزی جدید نیست، اما پس از 9 سپتامبر بی ثباتی است. این خیلی بیشتر قابل توجه است که شما ممکن است فکر کنید - مفهوم اساسی رمان مهاجر، از امی تان به روشتی همسویی بود، اعتقاد به عظمت نهایی فرهنگ مونورل؛ شخصیت پیدا کردن راهی برای رسیدن به شرایط و شاید حتی در کشور تصویب رشد. در وراثت، دو نسل از مهاجران بازگشت و هر دو تجربه بی ثباتی اساسی است که از طلاق از جایی که شما از، اما هرگز با جایی که شما در آن است.
مشاهده لینک اصلی
** هشدار اسپویلر ** من فقط نیمی از این کتاب را خوانده ام، بنابراین شاید نباید آن را رتبه بندی کنید. اما من می خواهم دیگران را از این امر جلوگیری کنم! نویسنده به طور واضح یک نویسنده هوشمند است و او تسلط واقعی زبان دارد. بسیاری از نوشتارها، شاعرانه هستند. اما شايد او توجه زيادي به جزئيات داشته باشد ..... داستان آهسته است ... من بخاطر آنکه قاضي از انگلستان بازي مي کند و عصبانيتش همسرش را پس از آن که پاشنه پودر خود را سرقت مي کند خواند، کتاب را در انگیختگی قرار دهید نه تنها آنچه اتفاق می افتد، بلکه همانطور که نویسنده می نویسد. صحنه تجاوز واقعا پوست من را خزیدن. توضیحات او عجیب بود. من از پاهایم عبور می کنم و فقط به یک توپ فکر می کنم. بسیاری از شخصیت ها خودخواهانه هستند و اگر بدانند که کاملا درست نیست. کسانی که arent بد درمان می شوند. محیط زیست فرسوده و فرسوده است. من احساس کردم که پس از خواندن قسمت هایی از این کتاب احساس دوش گرفتن کردم. متخصصان دیگر می گویند که چیزی شگفت انگیز و درخشان در مورد این کتاب خلق نویسنده است. اگر می خواهید یک کتاب را با خلق و خوی بخوانید، سپس برای آن بروید. او یک نابغه در ایجاد خلق و خوی افسرده ترین شما می توانید تصور کنید.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب میراث گمشدگی
خرید کتاب میراث گمشدگی
جستجوی کتاب میراث گمشدگی در گودریدز
عنوان: میراث از دست رفته؛ نویسنده: کران دسای؛ مترجم: نرگس سینبری؛ تهران، روزگار، 1391، در 438 ص؛ شابک: 9789643741129؛
عنوان: میراث گمشدکی؛ نویسنده: کران دسای؛ مترجم: مامک بهدرزاده؛ تهران، آوین، 1389، در 500 ص؛ شابک: 9789648148336؛
کران دسای، نویسنده ی زن هندی است. ایشان در هند، انگلستان و آمریکا تحصیل کرده‌است. دسای با رمان میراث از دست رفته، در سال 2006 جایزه بوکر را برد. او دختر آنیتا دسای، نویسنده سرشناس زن هندی است. کران پس از دریافت جایزه ی بوکر، رمان میراث از دست‌رفته را به مادرش تقدیم کرد. آنیتا نیز تاکنون سه بار نامزد جایزه بوکر شده، اما موفق به دریافت جایزه نشده است. دسای تا سن 15 سالگی در هند به سر می‌برد. پس از آن برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و هم اکنون در نیویورک آمریکا زندگی میکند. مادر او، آنیتا دسای از نویسندگان برجسته هندی است که به نظر کارشناسان، کران در نگارش آثارش از مادر بسیار تاثیر گرفته است. به گفته ی کران، مادرش هم‌اکنون در روستایی در هند زندگی میکند
مشاهده لینک اصلی
میراث سراب
کران دسای
فریدون مجلسی
نشر البرز
ادبیات مهاجرت کشور هندوستان ،ادبیاتی به شدت پرطرفدار و جذاب است و نویسندگان بزرگی به خود دیده است .شاید بزرگترین نویسنده در این حال و هوا سلمان رشدی باشد که به نوعی تمامی نویسندگان مشهور این سالهای شبه قاره هند به نوعی ،دنباله رو او هستند .از نویسندگان دیگر میتوان از انیتا دسای ،اروینداداتی ،کران دسای و همچنین نویسنده مشهور این سالها(البته در سبک وسیاقی دیگر) جامپا لاهیری را نام برد.
میراث سراب ،رمانی است برنده جایزه بوکر ،نوشته کران دسای که دقیقا در شیوه و سبک داستان پردازی سلمان رشدی نوشته شده است و همین سبب مقایسه ای ناگزیر بین او و نویسنده معروف میگردد.
میراث سراب رمانی خرده پیرنگی است به این معنا که رمان از خرده روایت های گوناگونی تشکیل شده که با رشته ای نازک به هم متصل شده اند و داستانی واحد را می افرینند.
جموبهای قاضی بازنشسته ای که سالها پیش در کمبریج مدرک کرفته است با دخترش زندگی فقیرانه ای را در گجرات دارد .انها همسایه ای دارند که دخترش به انگلستان مهاجرت کرده است و اشپزی دارند که پسر اشپز به صورت غیرقانونی درامریکا زندگی میکند.دختر قاضی عاشق پسری پنجابی شده است که پسر خانواده ای دارد که نسل های متوالی در زیر پرچم برتانیا جنگیده اند و ....هرکدام این افراد خود داستان و خاطراتی جداگانه دارند و تنها رشته ای از ارتباطات است که امریکا را به انگلستان ،انگلستان را به روسیه ،روسیه را به کشمیر و در مجموع همه را به هندوستان متصل میکند.
با خواندن خلاصه چنین اثر فشرده و پرجزییاتی دقیقا سبک وسیاق سلمان رشدی در ذهن نقش میبندد اما کران دسای با وجود تمامی تلاشی که در بوجود اوردن متنی یکدست و بی سکته انجام داده است ،از نظر من در کل موفق نیست.مشکل از نگاه بسیار منفی و و پر از بی مهری کران دسای به هند،فرهنگ و تاریخش و همچنین نگاه بسیار تلخ و پراز کینه و در عین حال کاملا ارمانی و کارت پستال گونه وی به کشورهای غربی است.شاید رشدی نیز همین رویه را در اثارش (بویژه در ایات شیطانی)دنبال کرده باشد ولی رشدی با انتخاب لحنی کمیک و طنزالود از خشکی و سردی متن و بویژه از اتهام نگاه متکبرانه به کشورش گریخته است و همین خواننده را مجذوب نثرش میسازد.کاری که کران دسای نکرده است و به همین دلیل متن کتاب ،با توجه به تمامی تلاشش در چفت و بست،کاملا بی روح و به شدت متخاصم و با نگاهی از بالا به پایین به فرهنگ و تاریخ جلوه میکند.متن کتاب جهان سومی را به نمایش میگذارد که یک جهان اولی تصور ان را دارد و چیزی بیش از این نگاه منفی به او عرضه نمیکند.
مشکلی دیگر نیز در این کتاب وجود دارد که چندان ربطی به اثر خانم دسای ندارد .مشکل ،مترجم تقریبا مشهور این سالها یعنی فریدون مجلسی است ،هر چند من گمان دارم ترجمه نه از ان ایشان بلکه از دانشجویی است که به سبب کرفتن نمره (یا چیزی شبیه به این)متن را با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه نموده است.پورتفولیوی نفتی در ترجمه به نفت دسته سبدی ترجمه میشود ،ضرب المثل بسیار اشنای هرکه بامش پیش برفش بیشتر (که گویا مشابه هندی هم دارد)به چیزی عجیب و غریب وگنگ بازترجمه میشود،و اشکالاتی عجیب در معنای کلمات و همچنین شیوه نگارش جملات وجود دارد ،و اینکه حتی یک پانویس،یک املای دقیق کلمه ،و یک توضیح واژه در کل این اثر پر از اسامی و نامهای ناشناخته وجود ندارد .کتاب فاقد ویراستاری است و اشکالات تایپی و املایی فراوانی در متن به چشم میخورد.
میراث سراب کتابی نیست که خواندنش را به کسی توصیه کنم .ولی کتاب در کنار این معایب و همچنین مشکلات ترجمه و ویراستاری (که خواندنش به راز گشایی و کشف و شهود میماند) ،محاسنی نیز دارد .تکنیک اثر بسیار زیباست و خانم کرای دسای به حق از لحاظ ساختاری در کارش توفیق داشته است .
طرح روی جلد کتاب همانند دیگر طرح جلدهای نشر البرز به معنای واقعی کلمه یک افتضاح به تمام معنا است .
مشاهده لینک اصلی
تا کنون، این برنده جوایز مرد بوکر است که بیشتر مربوط به من به عنوان یک آسیایی است. اکثر کشورهای آسیا بعدها مستعمرات کشورهای اروپایی یا آمریکایی بودند و تأثیرات آنها برای همیشه جاودان خواهد بود مهم نیست چند قرن است که گذشت. همچنین این یکی از قابل خواندن است. اگرچه آیه ها اغلب بازی می کنند، داستان داستان کوتاه است. تقریبا تمام شخصیت ها به نظر می رسد زنده هستند و تصاویری که صحنه ها به نظر می آیند مانند اثر هایی هستند که در ذهن شما به مدت طولانی باقی خواهند ماند. ممکن است این طور نباشد به عنوان کودکان نیمه شب سالمن روستای، هر چند که این نیز در مورد هند که قبلا تحت امپراتوری بریتانیا بود. با این حال، دقیق تر با پیام فوری آن است: از دست دادن هویت واقعی کشور به دلیل تاثیرات غربی. هویت واقعی هند که یک فرهنگ و سنت خود ملی بود که چندین قرن به وجود آمد، زمانی که هنوز از تأثیرات خارجی محروم بودند. پس از همه، هند یکی از قدیمی ترین تمدن ها در جهان است. این ممکن است به عنوان درهم و برهم زدن و سردرگمی به عنوان Arundhati Royâ € ™ ثانیه خدای چیزهای کوچک، اگر چه آن را نیز در مورد خانواده های هند تلاش برای زنده ماندن از واقعیت های جهان سوم زندگی است. با این حال، شخصیت هایی که در موقعیت هایی قرار می گیرند که به آنها تحمیل نشده است، بیشتر واقع گرایانه است، اما اغلب انتخاب های خودشان است. من فکر می کنم این چیزی است که من را درک می کنم از دست دادن Royâ € ™ ثانیه: که شخصیت های خود را انتخاب، با وجود این واقعیت است که این گزینه ها محدود به دلیل محیط خشن که آنها زندگی می کنند در آن ممکن است به عنوان فعلی نیست به عنوان Aravind Adigaâ € ™ ثانیه ببر سفید، اگر چه آن را نیز در مورد چشم انداز در حال تغییر یک شهر کوچک هند است. با این حال، داستان داستان Desai بیشتر جذاب است زیرا او این توانایی نادر را دارد که شما را در سوار غلتکی سوار کند: شما با آیه های پرشور خود، در افکار عمیق با پیام دلیرانه خود، با تشکر از بودن در وضعیت بهتر زندگی از شخصیت های او، در نگرش به هر گونه تبعیض نژادی با دنبال سرنوشت غم انگیز Biju از یک کار به دیگری به عنوان یک بیگانه غیر قانونی در ایالات متحده آمریکا، و در نهایت، شما را تشویق برای شخصیت های خود را به عنوان شما می توانید خود را با آنها شناسایی کنید. این مهم نیست که ما در زندگی زندگی می کنیم، هنوز هم امید وجود دارد که در پایان هر سفر پر سر و صدایی در انتظار ما باشد. یکی از دوستان من GR یک بار اظهار داشت که او از رمان های هند به عنوان یک محرک دور بوده است، زیرا همیشه در مورد بودن هستند فقیر و فقیر. ممکن است در این مورد حقیقت وجود داشته باشد. با این حال، رمان ها در مورد واقعیت قرار می گیرند و اینکه چگونه بسیاری از مردم در هند زندگی می کنند. من سه بار در بمبئی بوده ام در 27 سال گذشته در دنیای شرکت های بزرگ، من خوش شانس بودم که کارهای زیر 4 شهروند هندی کار کنم و هرکدام از آنها درباره سیاست های بسیار زیاد که منجر به پیشرفت و پیشرفت کشور می شود صحبت می کنند. آنها همه کارفرمایان خوب هستند: با آموزش عالی، بسیار هوشمند، شناخته شده، با وجدان، حساس به فرهنگ و قدردانی. آنها و دیگر افراد هندی که فرصتی برای دیدار داشتند، به من شگفت زده میشدند که چگونه به نظر میرسد که علیرغم بسیاری از افراد خوب در هند، به نظر میرسد که آنها با اعمالشان در کنار هم قرار دادن اعمالشان با یکدیگر به سوی زمین بالاتر بروند؟ ممکن است در مورد فیلیپین و فیلیپین صحبت شود.
مشاهده لینک اصلی
من نمی خواهم بگویم که این رمان بد است (دوست دختر کر (می گوید، ادامه می دهید، می دانید میخواهید ...) اما برای من بسیار شگفت انگیز بود. آن را با یک سبک که شما می توانید به عنوان یک نجیب زاده بیگانه، یک خدمه از شخصیت های همه دوست داشتنی غول پیکر و یک طرح که خانم Desai معتقد است که خود را به عنوان سرخورده ناخن گره خورده در سراسر عجیب و غریب دوست داشتنی را به مرگ محکوم شده است. بنابراین، به جمع کردن BAH
مشاهده لینک اصلی
وراث از دست دادن کیران دزایی رمان با شکوه و قابل توجه است که در نهایت ناامید کننده است. به عنوان یک روند، کتاب تقریبا فوقالعاده خوب است. به عنوان یک محصول، کوتاه می افتد. زبان، صحنه ها و ترکیبات کتاب، خنده دار، تهدید کننده، زنده و منصفانه در همان زمان هستند. عنصر کمیک، که همیشه با عجیب و غریب روبرو است، اغلب به جلو می آید، زیرا شخصیت ها با جهان بسیار بزرگتر از خودشان، دنیایی که فقط به نظر می رسد آنها را به طور جزئی اعتراف می کنند، و به ندرت به شرایط خود، تبدیل می شوند. یکی از انتقادهایی که من نسبت به سبک آن دارم این است که تمایل کیران Desai به ارائه لیست ها به عنوان دستگاه های کمیک، تکنیکی است که چندین بار کار می کند، اما بعد خواننده را به سمت مطالب بعدی هدایت می کند. قاضی ساله در ارتفاعات شمال هند. همانطور که تنش های سیاسی و قومی از طریق هوای کوه گسترش می یابد، او ریشه هایش، آموزش و پرورش، شغلی، فرصت هایش، هر دو گرفته و از دست رفته بازنگری می کند. او به عنوان یک نوه، در شرایط نامطلوب، به عنوان پدر و مادرش برای یک برنامه فضایی روسی آموزش دیده است. اما شرایطی که باعث ایجاد یتیم می شوند، احتمالا چیست؟ او در حال رشد است، همراه با بیشتر آنچه که مربوط می شود. آشپز در عمارت rickety شخص است که واقعا اجرا می شود خانواده، روش خود را از قوانین و مقررات پیش از لوازم مورد استفاده او و خدمات او ارائه شده است. او مدیریت می کند، تخیلی. او دارای پسر پسر، که در نهایت مرکزی از پیچیده کتاب، به طرز معجزه آمیزی داستان تشکیل شده است. بیه به نیویورک مهاجرت کرده است، جایی که او آن را بزرگ ساخته است، حداقل تا آنجا که مردم به عقب خانه فکر می کنند. در محل، او در آشپزخانه سیاه چاله های فست فود، رستوران ها، هر دو تا و خرده فروشی، و چند غذای ساده، برده می شود. کیران دزای، خواننده را با یک تصویر عالی از جهانی شدن، زمانی که او مناطق مشتری دریافت شده از یک رستوران فوق العاده را با یک پرچم تبلیغی معتبر فرانسوی توصیف می کند، در حالی که در آشپزخانه پرچم هند، هندوراس، هر چیزی جز فرانسه است. در حال حاضر اصالت واقعی برای شما وجود دارد، در فرم ساخته شده خود را، جهانی شده ارائه شده است. البته، رویاهای خانه، اما تعداد نسبتا زیادی از دلار آمریکا او به دست آورد - حداقل تا آنجا که مردم به خانه آن را ببینید «واقعیت شخص دیگری، چیزهای دیگری را پوشش می دهد. روایت« میراثی از دست دادن »بین نیویورک، شمال هند و دیگر نقاط، و نیز بین دوران کودکی و دوران قاضی و بین سالهای گذشته و بین سالهای پیش از آن قرار دارد. و شاید آن را بیش از حد پرتاب کند، زیرا صحنه ها اغلب کوتاه می شوند تا خواننده احساس کند که یک نقطه را ساخته اند و در نهایت این خواننده متوجه شد که کتاب فاقد تمرکز است. در حالی که این فرآیند لذت بخش بود، محصول ارزش سفر نداشت. به نظر می رسید وراثت از دست دادن ما را در جایی از این سردرگمی جهانی، آرزوهای هویت، انگیزه، رواج، رو به رو شدن و خواسته های نامشهود به ما تحمیل می کند، اما در نهایت به نظر می رسد چیزی برای افزودن به معنای \"آن\" است که دقیقا جایی است که ما شروع کردیم. فرصتی برای بیشتر بود، اما آن را ducked.The کتاب در نتیجه بود کاملا لذت بخش خواندن که تهدید به دستیابی به عظمت از طریق بیانیه، اما متاسفانه از دست رفته علامت، و با راه طولانی است.
مشاهده لینک اصلی
وقتی که من سرانجام سلمان روشدی (!!!!) را در عرض چند ثانیه دیدم، باید درباره این کتاب صحبت کنیم. مانند موسین حمید، بنیادگرای تمایلی، وراثت قلمرو رادیکالی را مقابله می کند، رادیکال تر از شما ممکن است فکر کنید. هر دو رمان از رمان سنتی مهاجران با شکستن شخصیت اصلی از کشور پذیرش و بازگشت به کشور مبدأ شكسته می شوند. مطمئنا این عمل چیزی جدید نیست، اما پس از 9 سپتامبر بی ثباتی است. این خیلی بیشتر قابل توجه است که شما ممکن است فکر کنید - مفهوم اساسی رمان مهاجر، از امی تان به روشتی همسویی بود، اعتقاد به عظمت نهایی فرهنگ مونورل؛ شخصیت پیدا کردن راهی برای رسیدن به شرایط و شاید حتی در کشور تصویب رشد. در وراثت، دو نسل از مهاجران بازگشت و هر دو تجربه بی ثباتی اساسی است که از طلاق از جایی که شما از، اما هرگز با جایی که شما در آن است.
مشاهده لینک اصلی
** هشدار اسپویلر ** من فقط نیمی از این کتاب را خوانده ام، بنابراین شاید نباید آن را رتبه بندی کنید. اما من می خواهم دیگران را از این امر جلوگیری کنم! نویسنده به طور واضح یک نویسنده هوشمند است و او تسلط واقعی زبان دارد. بسیاری از نوشتارها، شاعرانه هستند. اما شايد او توجه زيادي به جزئيات داشته باشد ..... داستان آهسته است ... من بخاطر آنکه قاضي از انگلستان بازي مي کند و عصبانيتش همسرش را پس از آن که پاشنه پودر خود را سرقت مي کند خواند، کتاب را در انگیختگی قرار دهید نه تنها آنچه اتفاق می افتد، بلکه همانطور که نویسنده می نویسد. صحنه تجاوز واقعا پوست من را خزیدن. توضیحات او عجیب بود. من از پاهایم عبور می کنم و فقط به یک توپ فکر می کنم. بسیاری از شخصیت ها خودخواهانه هستند و اگر بدانند که کاملا درست نیست. کسانی که arent بد درمان می شوند. محیط زیست فرسوده و فرسوده است. من احساس کردم که پس از خواندن قسمت هایی از این کتاب احساس دوش گرفتن کردم. متخصصان دیگر می گویند که چیزی شگفت انگیز و درخشان در مورد این کتاب خلق نویسنده است. اگر می خواهید یک کتاب را با خلق و خوی بخوانید، سپس برای آن بروید. او یک نابغه در ایجاد خلق و خوی افسرده ترین شما می توانید تصور کنید.
مشاهده لینک اصلی