شنبه یک رمان استادانه در یک روز در فوریه 2003 برگزار می شود. هنری پرون یک مرد محترم است - یک جراح مغز و اعصاب موفق، با خوشحالی از یک وکیل روزنامه ای ازدواج کرده و از روابط خوبی با فرزندانش برخوردار است. هنری به راحتی از خانه بزرگ خود در مرکز لندن بیدار می شود، روز خود را. او همانطور که در اتاق عمل قرار دارد، به راحتی می ماند. خارج از بیمارستان، جهان آسان و قابل پیش بینی نیست. یک جنگ قریب الوقوع علیه عراق وجود دارد و یک بدبینی به طور کلی تیره و تار و خشن از زمان حملات نیویورک و واشنگتن دو سال قبل.
در این صبح روز شنبه صبح روز Perownes از طریق عادی به فوق العاده حرکت می کند. پس از یک دید غیر معمول در آسمان صبح زود او راه خود را به سوی بازی انفرادی خود را به طور منظم به راه می اندازد و تلاش می کند از صدها هزار روحانی که از خیابان های لندن عبور کرده اند، اعتراض کنند. یک حادثه کوچک در ماشین او، او را به یک مقابله با یک رقیب کوچک می اندازد. به نظر شخصی چشم، چیزی به نظر می رسد عمیقا با این مرد جوان اشتباه است، که به نوبه خود معتقد است جراح او را تحقیر کرده است - با عواقب وحشیانه که هنری Perowne منجر به گسترش تمام مهارت های خود را برای حفظ خانواده خود زنده است.
خرید کتاب شنبه
جستجوی کتاب شنبه در گودریدز
معرفی کتاب شنبه از نگاه کاربران
@ ... او کمتر علاقه مند است که جهان را بازتولید کند؛ او می خواهد توضیح دهد. @ ادبیات چیزی برای گفتن به علم دارد. در برابر تهاجم به عراق، یک جراح مغز و اعصاب بسیار منطقی و منظم، توسط یک اراذل و اوباش بسیار نامعقول تهدید می شود. شعر به نجات می رسد.
مشاهده لینک اصلی
این هفتمین من از ایان مک یوان است. من احساس می کنم که من همه آثار خود را در جستجوی عظمت می بینم که فقط در بعضی از آنها به نظر می رسد (تا به امروز). دیگران به دلایل مختلف کوتاه می شوند، اما چند بار در حال حاضر در ابتدا برای «چه چیزی؟» متاسف شد؟ پایان رمان من را ترک کرد. این مورد در اینجاست. شنبه یک روز در زندگی (بله، یک شنبه) برای هنری Perowne مشهور Neurosurgeon است. ما از او در اوایل ساعاتی شروع می کنیم که در اواسط شب به ظاهر به طور تصادفی بیدار می شود، به طور تصادفی در زمان مناسب برای دیدن یک پرواز غم انگیز به هیترو. بنابراین، خلاصه ای از رویدادهای قابل توجهی که به طور کامل روزها را تغییر می دهد اشاره می کند. اجازه بدهید بگویم که در حال حاضر این گمراه کننده است؛ واقعه ای که به آن اشاره می کند تا حدود 3/4 از طریق اتفاق نمی افتد، به نظر می رسد بسیار کمتر از آنچه خواننده به آن باور دارد و - در یک کلمه - anti-limactic. حالا کجایی؟ درست است، هواپیما غم انگیز هیترو. کدام یک از حوادثی است که واقعا بدان معنی است، خوب، هیچ چیز. شاید این مکووان است که بسیاری از چیزهایی که ما احساس می کنیم بسیار مهم هستند، واقعا چیزهایی هستند که تنها بیست و چهار ساعت بعد از آن به چیزی نمی رسند. اگر چنین است، به خوبی انجام می شود. اما من هنوز کمتر از رمان بود. پس از دیدار او در صبح زود، پروانه ها مجبور می شوند ما را به ملاقات چند از دوستان خود و / یا همکاران جراحی مغز و اعصاب، مادرش که از دست دادن حافظه، همسر وکیل او، بلوز خود را بازی پسر موسیقیدان، او در مورد منتشر شده دختر شاعر ، \u0026 amp؛ شاعر الكتیكی پدرش ... از طریق این پیوند ما Perowne را دنبال می كنیم، چون او مواد غذایی را برای شام در آن شب، تماس های اجتماعی تهیه می كند، و به همین ترتیب می شود. در پایان روز، خانواده فامیلی او به همراه پدرش برای یک شام مجددا با بوستر، مردی که او در حادثه بود، با هم (و نه به خاطر اینکه باکستر احساس می کرد که باید داشته باشد) خود را دعوت می کند او از هانتینگتون ناپایدار، ترمینال، دژنراتیو رنج می برد، او مردی است که درد دارد و حتی گاه گمراه کننده است و چیزی برای از دست دادن ندارد. او شروع به تهدید اعضای مختلف خانواده Perownes، نوسان بین روشنایی و \u0026 amp؛ تهدید واقعی او در نهایت توسط هنری و پسرش از بین می رود، که با هم باکستر را پایین تر از پله ها پرتاب می کنند. پس از آن Perowne، صرفا چند ساعت بعد، به منظور صرفه جویی در این زندگی انسان، روش بسیار پیچیده اعصاب را اجرا می کند. این رمان با اطمینان به خانواده اش متقاعد می شود تا اتهامات را مطرح نکنند؛ زیرا او احساس می کند که باکستر چندین سال از آزادی است که هانتینگتون به او می دهد. بنابراین، بله، شنبه برخی از پیام های بصری برای خواننده دارد. McEwan می نویسد با نثر است که می تواند به طور کامل خواننده را غوطه ور کند. با این حال، نحوه استفاده از این تسلط شگفت انگیز از کلمات، من راضی نبود. بارها بیشتر از کافی بود؛ بار دیگر جزئیات بیشتر خوب بود. یک سفر ساده از طریق یک کوچه که در نتیجه حادثه اتفاق افتاده است، بیست صفحه را طی کرد. پله برای من وجود نداشت. باز هم، با یک ضدقانونی باقی مانده بود، \"@ So What @\" که به من ترجمه شده بود که مایل بودم چیز دیگری بخوانم.
مشاهده لینک اصلی
همانند بررسی (آینده) ایستگاه خیابان پریدیدو، این همان چیزی بود که من رفتم. مادر من به من گفت که این کتاب را بخواند فقط به این ترتیب که Ive چیزی از کار McEwans را بخواند تا ایده سبک شرقی Anglia را بدست آورد - من یک بار برنامه ریزی کرده بودم که یک درس نوشتن را انجام دهم. ده صفحه اول من را خسته کردند. بله، بله، بله، عمدتا پزشکی است، زندگی پزشکان خیلی شلوغ است، بلاغلبلا - سناریوی خوبی است که به عنوان یک دختر پزشک شناخته می شود، که واقعا به نظر نمی رسد 10 مقاله برای من ارزشمند باشد. این در زندگی واقعی سریع شد در چاپ، آن حتی بدتر است. این پروس بسیار عادی است و موضوعاتی را که من به ویژه جالب توجه می بینم ندارم: صفحات در صفحات مربوط به تکنیک های پزشکی، چند صفحه در مورد موزیک های اصلی پسران، یک پاراگراف در مورد پیشرفت در کتری ها، صفحاتی که شخصیت اصلی آن را انکار می کند ارزش داستان ها، نیم فصل برای یک بازی اسکواش من نمی توانم مراقبت کمتر ... با وجود این، چیزی در مورد آن وجود دارد که من را به خواندن نگه داشته است. چیزی مبهم هیپنوتیزم من آن را پیدا نشد @ خیره کننده ... عمیق و فوری @ به عنوان پوشش وعده داده شده است. من آن را خشک، پراکنده، خسته کننده، خسته. در هفتاد و هشت صفحه، مرد هنوز خانه اش را ترک نکرده است و جالب ترین چیز این هواپیما در شعله های آتش است که در حدود دو صفحه نزدیک به زاویه رها شده است. به اندازه کافی، من فکر کردم که در انتهای آن قرار دارد. بسیاری از درام ها ضد آب و هوا بود و بین صفحات و صفحات جزئیات نامناسب ساندویچ شده بود، اما من سعی کردم آن را بخوانم با این دیدگاه که این کتاب به معنای یک مرد عادی در مورد زندگی عادی اش است. پروس به این معنی است که صفحات و صفحات شرح آن را اجرا می کنند. من سالها تصمیم گرفتم که چند ستاره به آن بدهند. من مطمئن نیستم واقعا واقعا دوست دارم یا دوست نداشتن وجود دارد. این ایده ممکن بود جالب باشد، اما من مطمئن نیستم که به طور واقعی راهی برای نوشتن در مورد یک مرد عادی که روزگار عادی اش را می گذراند، به طریقی که شخص را به طور واقعی در همه جا علاقه مند می کند. ساخت مورد نیاز بود، بنابراین شما می توانید به اندازه کافی در مورد شخصیت مراقبت، اما همه ساخت ساخته شده من با آنها خسته شده است. من قطعا فکر نمی کنم اینmodern classic @ یا هر چیز دیگری باشد. من فکر نمی کنم این قدرت را داشته باشد. من ممکن است چیز دیگری از این بچه ها را امتحان کنم تا ببینم آیا من او را دوست دارم بهتر از زمانی که خودم را به یک روز از زندگی یک بچه معمولی محدود نمی کنم. هر گونه توصیه؟
مشاهده لینک اصلی
داستان McEwans با یک جراح مغز و اعصاب بی نظمی آغاز می شود که از صفحه اصلی لندن دیدن می کند و هواپیما را در شعله های آتش در هیاترو می بیند. این سال 2003 است و یک تظاهرات بزرگ صلح برای روز آینده برنامه ریزی شده است. همپوشانی هواپیمای سقوط هواپیما و دلالان صلح طلبانه از ایجاد رمان هایی که همه رویدادها را علیه سن 9-11 آغاز می کنند، تنش ایجاد می کند. در مورد هواپیما، جراح چندین پرواز خود را از 7000 فوت مربع در نزدیکی عمارت به آشپزخانه زیرزمینی جایی که او پسر 18 ساله موسیقی با استعداد بلوز را پیدا می کند، می رود. او به او می گوید چه چیزی دیده است. پس از یک کاسپوس کثیف با پسرش، او به رختخواب می رود و در آنجا عشق خود را به همسرش می سازد. در حال حاضر هماهنگی داخلی در برابر تهدیدات خارجی که او را در فعالیت های روز شنبه فعالیت می دهد، فعالیت هایی را شامل می شود که شامل یک بازی اسکواش با یک همکار است که فوق العاده رقابتی می شود، یک تصادف رانندگی است که منجر به یک برخورد خطرناک با یک قاتل و جانشینی او می شود از خاطره ای که دوستش داشتم اما خاطره ای را که مادرش در خانه پرستاری اش از دست داده بود، دید و سپس به آغوش خانواده اش برای پیوستن به دو فرزندش که بزرگترین فرزند شاعر و شاعر او بود، دید. او اجازه می دهد رویدادهای روز بازی در پشت ذهن خود را به عنوان او لذت می برد آماده یک ماهی خشن ماهی پیچیده با سالاد و شراب برای خوردن با عزیزان خود. و سپس، همانطور که همیشه در رمان McEwan اتفاق می افتد، چیزهای زشت، واقعا زشت است. من نمی خواهم تجربه خواندن خویش را خراب کنم، بنابراین دیگر نمی توانم درباره آن صحبت کنم. McEwan پیچیده تر طرح های خود را نسبت به او معمولا در این رمان می پیوندد، بیت های کم عمق وجود دارد. همچنین، او به ما افرادی می دهد که می توانیم آن را دوست داشته باشیم. برای من شنبه درست بود با @ Atonement @ وOn Chesil Beach @ در مقیاس توانایی لذت بردن.
مشاهده لینک اصلی
این شخص سزاوار چهار ستاره است. از چهار رمان مک ایوان ایو خواندن، این بهترین بود. نه تنها این یک طرح بد یک چیز بد اتفاق می افتد، بلکه یک سری رویدادها به همراه لایه های معنی است. این کتاب به طور کامل در یک روز پر جنب و جوش اتفاق می افتد، از این رو نام آن است. من این کتاب را در حدود 2006 خواندم. بعدا این کتاب را در مرکز شهر کلیسای پروتستان پخش کردم. باید سال 2009 بود، زیرا ما آنجا بودیم که داگلاس بلکمون را با نام دیگری ازدواج با آمریکاییهای سیاه از جنگ داخلی تا جنگ جهانی دوم صحبت می کردیم و سپس برای خدمت به آنجا ماندیم. این یک کلیسای بنيادگرا نیست من به خاطر داشته باشم که تنها زمانی که من کتاب شفاهی علیه شنیده ام شنیده ام. نه این که من به تمام موهبت هایم گوش فرا دادم تنها در پنج سال گذشته یا بیشتر، اما به هر حال قابل یادآوری بود. (نگاه به اسپویلر) [چیزی که من به عنوان عامل تشدید کننده به یاد می آورم این بود که در پایان کتاب، پس از همه رویدادهای آن روز، شخصیت اصلی به گردن wifes گردنش نگاه کرد و گفت که کل جهان است. روحانی تصریح کرد که بیخدایان یا بت پرستی یا چیزی بود، در حالی که فکر می کردم آن عمیق بود؛ شخصیت اصلی به ویژه در جهان گسترده ای را دید. در معشوق من فکر کردم که وزیر واقعا آن را منفجر کرد. (پنهان کردن اسپویلر)]
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب شنبه
خرید کتاب شنبه
جستجوی کتاب شنبه در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
این هفتمین من از ایان مک یوان است. من احساس می کنم که من همه آثار خود را در جستجوی عظمت می بینم که فقط در بعضی از آنها به نظر می رسد (تا به امروز). دیگران به دلایل مختلف کوتاه می شوند، اما چند بار در حال حاضر در ابتدا برای «چه چیزی؟» متاسف شد؟ پایان رمان من را ترک کرد. این مورد در اینجاست. شنبه یک روز در زندگی (بله، یک شنبه) برای هنری Perowne مشهور Neurosurgeon است. ما از او در اوایل ساعاتی شروع می کنیم که در اواسط شب به ظاهر به طور تصادفی بیدار می شود، به طور تصادفی در زمان مناسب برای دیدن یک پرواز غم انگیز به هیترو. بنابراین، خلاصه ای از رویدادهای قابل توجهی که به طور کامل روزها را تغییر می دهد اشاره می کند. اجازه بدهید بگویم که در حال حاضر این گمراه کننده است؛ واقعه ای که به آن اشاره می کند تا حدود 3/4 از طریق اتفاق نمی افتد، به نظر می رسد بسیار کمتر از آنچه خواننده به آن باور دارد و - در یک کلمه - anti-limactic. حالا کجایی؟ درست است، هواپیما غم انگیز هیترو. کدام یک از حوادثی است که واقعا بدان معنی است، خوب، هیچ چیز. شاید این مکووان است که بسیاری از چیزهایی که ما احساس می کنیم بسیار مهم هستند، واقعا چیزهایی هستند که تنها بیست و چهار ساعت بعد از آن به چیزی نمی رسند. اگر چنین است، به خوبی انجام می شود. اما من هنوز کمتر از رمان بود. پس از دیدار او در صبح زود، پروانه ها مجبور می شوند ما را به ملاقات چند از دوستان خود و / یا همکاران جراحی مغز و اعصاب، مادرش که از دست دادن حافظه، همسر وکیل او، بلوز خود را بازی پسر موسیقیدان، او در مورد منتشر شده دختر شاعر ، \u0026 amp؛ شاعر الكتیكی پدرش ... از طریق این پیوند ما Perowne را دنبال می كنیم، چون او مواد غذایی را برای شام در آن شب، تماس های اجتماعی تهیه می كند، و به همین ترتیب می شود. در پایان روز، خانواده فامیلی او به همراه پدرش برای یک شام مجددا با بوستر، مردی که او در حادثه بود، با هم (و نه به خاطر اینکه باکستر احساس می کرد که باید داشته باشد) خود را دعوت می کند او از هانتینگتون ناپایدار، ترمینال، دژنراتیو رنج می برد، او مردی است که درد دارد و حتی گاه گمراه کننده است و چیزی برای از دست دادن ندارد. او شروع به تهدید اعضای مختلف خانواده Perownes، نوسان بین روشنایی و \u0026 amp؛ تهدید واقعی او در نهایت توسط هنری و پسرش از بین می رود، که با هم باکستر را پایین تر از پله ها پرتاب می کنند. پس از آن Perowne، صرفا چند ساعت بعد، به منظور صرفه جویی در این زندگی انسان، روش بسیار پیچیده اعصاب را اجرا می کند. این رمان با اطمینان به خانواده اش متقاعد می شود تا اتهامات را مطرح نکنند؛ زیرا او احساس می کند که باکستر چندین سال از آزادی است که هانتینگتون به او می دهد. بنابراین، بله، شنبه برخی از پیام های بصری برای خواننده دارد. McEwan می نویسد با نثر است که می تواند به طور کامل خواننده را غوطه ور کند. با این حال، نحوه استفاده از این تسلط شگفت انگیز از کلمات، من راضی نبود. بارها بیشتر از کافی بود؛ بار دیگر جزئیات بیشتر خوب بود. یک سفر ساده از طریق یک کوچه که در نتیجه حادثه اتفاق افتاده است، بیست صفحه را طی کرد. پله برای من وجود نداشت. باز هم، با یک ضدقانونی باقی مانده بود، \"@ So What @\" که به من ترجمه شده بود که مایل بودم چیز دیگری بخوانم.
مشاهده لینک اصلی
همانند بررسی (آینده) ایستگاه خیابان پریدیدو، این همان چیزی بود که من رفتم. مادر من به من گفت که این کتاب را بخواند فقط به این ترتیب که Ive چیزی از کار McEwans را بخواند تا ایده سبک شرقی Anglia را بدست آورد - من یک بار برنامه ریزی کرده بودم که یک درس نوشتن را انجام دهم. ده صفحه اول من را خسته کردند. بله، بله، بله، عمدتا پزشکی است، زندگی پزشکان خیلی شلوغ است، بلاغلبلا - سناریوی خوبی است که به عنوان یک دختر پزشک شناخته می شود، که واقعا به نظر نمی رسد 10 مقاله برای من ارزشمند باشد. این در زندگی واقعی سریع شد در چاپ، آن حتی بدتر است. این پروس بسیار عادی است و موضوعاتی را که من به ویژه جالب توجه می بینم ندارم: صفحات در صفحات مربوط به تکنیک های پزشکی، چند صفحه در مورد موزیک های اصلی پسران، یک پاراگراف در مورد پیشرفت در کتری ها، صفحاتی که شخصیت اصلی آن را انکار می کند ارزش داستان ها، نیم فصل برای یک بازی اسکواش من نمی توانم مراقبت کمتر ... با وجود این، چیزی در مورد آن وجود دارد که من را به خواندن نگه داشته است. چیزی مبهم هیپنوتیزم من آن را پیدا نشد @ خیره کننده ... عمیق و فوری @ به عنوان پوشش وعده داده شده است. من آن را خشک، پراکنده، خسته کننده، خسته. در هفتاد و هشت صفحه، مرد هنوز خانه اش را ترک نکرده است و جالب ترین چیز این هواپیما در شعله های آتش است که در حدود دو صفحه نزدیک به زاویه رها شده است. به اندازه کافی، من فکر کردم که در انتهای آن قرار دارد. بسیاری از درام ها ضد آب و هوا بود و بین صفحات و صفحات جزئیات نامناسب ساندویچ شده بود، اما من سعی کردم آن را بخوانم با این دیدگاه که این کتاب به معنای یک مرد عادی در مورد زندگی عادی اش است. پروس به این معنی است که صفحات و صفحات شرح آن را اجرا می کنند. من سالها تصمیم گرفتم که چند ستاره به آن بدهند. من مطمئن نیستم واقعا واقعا دوست دارم یا دوست نداشتن وجود دارد. این ایده ممکن بود جالب باشد، اما من مطمئن نیستم که به طور واقعی راهی برای نوشتن در مورد یک مرد عادی که روزگار عادی اش را می گذراند، به طریقی که شخص را به طور واقعی در همه جا علاقه مند می کند. ساخت مورد نیاز بود، بنابراین شما می توانید به اندازه کافی در مورد شخصیت مراقبت، اما همه ساخت ساخته شده من با آنها خسته شده است. من قطعا فکر نمی کنم اینmodern classic @ یا هر چیز دیگری باشد. من فکر نمی کنم این قدرت را داشته باشد. من ممکن است چیز دیگری از این بچه ها را امتحان کنم تا ببینم آیا من او را دوست دارم بهتر از زمانی که خودم را به یک روز از زندگی یک بچه معمولی محدود نمی کنم. هر گونه توصیه؟
مشاهده لینک اصلی
داستان McEwans با یک جراح مغز و اعصاب بی نظمی آغاز می شود که از صفحه اصلی لندن دیدن می کند و هواپیما را در شعله های آتش در هیاترو می بیند. این سال 2003 است و یک تظاهرات بزرگ صلح برای روز آینده برنامه ریزی شده است. همپوشانی هواپیمای سقوط هواپیما و دلالان صلح طلبانه از ایجاد رمان هایی که همه رویدادها را علیه سن 9-11 آغاز می کنند، تنش ایجاد می کند. در مورد هواپیما، جراح چندین پرواز خود را از 7000 فوت مربع در نزدیکی عمارت به آشپزخانه زیرزمینی جایی که او پسر 18 ساله موسیقی با استعداد بلوز را پیدا می کند، می رود. او به او می گوید چه چیزی دیده است. پس از یک کاسپوس کثیف با پسرش، او به رختخواب می رود و در آنجا عشق خود را به همسرش می سازد. در حال حاضر هماهنگی داخلی در برابر تهدیدات خارجی که او را در فعالیت های روز شنبه فعالیت می دهد، فعالیت هایی را شامل می شود که شامل یک بازی اسکواش با یک همکار است که فوق العاده رقابتی می شود، یک تصادف رانندگی است که منجر به یک برخورد خطرناک با یک قاتل و جانشینی او می شود از خاطره ای که دوستش داشتم اما خاطره ای را که مادرش در خانه پرستاری اش از دست داده بود، دید و سپس به آغوش خانواده اش برای پیوستن به دو فرزندش که بزرگترین فرزند شاعر و شاعر او بود، دید. او اجازه می دهد رویدادهای روز بازی در پشت ذهن خود را به عنوان او لذت می برد آماده یک ماهی خشن ماهی پیچیده با سالاد و شراب برای خوردن با عزیزان خود. و سپس، همانطور که همیشه در رمان McEwan اتفاق می افتد، چیزهای زشت، واقعا زشت است. من نمی خواهم تجربه خواندن خویش را خراب کنم، بنابراین دیگر نمی توانم درباره آن صحبت کنم. McEwan پیچیده تر طرح های خود را نسبت به او معمولا در این رمان می پیوندد، بیت های کم عمق وجود دارد. همچنین، او به ما افرادی می دهد که می توانیم آن را دوست داشته باشیم. برای من شنبه درست بود با @ Atonement @ وOn Chesil Beach @ در مقیاس توانایی لذت بردن.
مشاهده لینک اصلی
این شخص سزاوار چهار ستاره است. از چهار رمان مک ایوان ایو خواندن، این بهترین بود. نه تنها این یک طرح بد یک چیز بد اتفاق می افتد، بلکه یک سری رویدادها به همراه لایه های معنی است. این کتاب به طور کامل در یک روز پر جنب و جوش اتفاق می افتد، از این رو نام آن است. من این کتاب را در حدود 2006 خواندم. بعدا این کتاب را در مرکز شهر کلیسای پروتستان پخش کردم. باید سال 2009 بود، زیرا ما آنجا بودیم که داگلاس بلکمون را با نام دیگری ازدواج با آمریکاییهای سیاه از جنگ داخلی تا جنگ جهانی دوم صحبت می کردیم و سپس برای خدمت به آنجا ماندیم. این یک کلیسای بنيادگرا نیست من به خاطر داشته باشم که تنها زمانی که من کتاب شفاهی علیه شنیده ام شنیده ام. نه این که من به تمام موهبت هایم گوش فرا دادم تنها در پنج سال گذشته یا بیشتر، اما به هر حال قابل یادآوری بود. (نگاه به اسپویلر) [چیزی که من به عنوان عامل تشدید کننده به یاد می آورم این بود که در پایان کتاب، پس از همه رویدادهای آن روز، شخصیت اصلی به گردن wifes گردنش نگاه کرد و گفت که کل جهان است. روحانی تصریح کرد که بیخدایان یا بت پرستی یا چیزی بود، در حالی که فکر می کردم آن عمیق بود؛ شخصیت اصلی به ویژه در جهان گسترده ای را دید. در معشوق من فکر کردم که وزیر واقعا آن را منفجر کرد. (پنهان کردن اسپویلر)]
مشاهده لینک اصلی